 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kamienica została zaprojektowana przez Bronisława Brochwicza-Rogoyskiego i zbudowana w latach 1904–1906. Architekturę budynku cechowała silna ekspresja, bogactwo inwencji i rozmaitość form. Architekt zastosował zmodernizowane formy późnego gotyku i renesansu, upodobniając budynek do malowniczego zamku. Elewacje w dolnej partii wyłożone zostały ciosami z piaskowca w różnych odcieniach. Kamienica Gebethnera i Wolffa mogła uzyskać malowniczą formę dzięki usytuowaniu na trójkątnej działce. Otrzymała ...
Kamienica została zaprojektowana przez Bronisława Brochwicza-Rogoyskiego i zbudowana w latach 1904–1906. Architekturę budynku cechowała silna ekspresja, bogactwo inwencji i rozmaitość form. Architekt zastosował zmodernizowane formy późnego gotyku i renesansu, upodobniając budynek do malowniczego zamku. Elewacje w dolnej partii wyłożone zostały ciosami z piaskowca w różnych odcieniach. Kamienica Gebethnera i Wolffa mogła uzyskać malowniczą formę dzięki usytuowaniu na trójkątnej działce. Otrzymała dwie elewacje frontowe oraz wyniosłą, ośmiokondygnacyjną wieżę w narożniku, stanowiącą akcent wysokościowy dla całej okolicy. Wieża ta była bodaj najbardziej efektownym rozwiązaniem tego rodzaju w Warszawie. Miała też dość osobliwą konstrukcję - z jednej strony wsparta była nie na murze, lecz na potężnym, metalowym słupie. Na jesieni 1905 kamienica była zbudowana w stanie surowym, a w kwietniu 1906 została oddana do użytku. Na jej parterze mieściła się siedziba wydawnictwa i księgarni Gebethnera i Wolffa – jednego z największych domów wydawniczych w Polsce. Jego nakładem ukazywały się nie tylko książki, lecz również tak poczytne tytuły jak "Tygodnik Illustrowany" czy "Kurier Codzienny". Na piętrach kamienicy ulokowano mieszkania, po trzy na kondygnacji. Prowadziła do nich reprezentacyjna główna klatka schodowa z wejściem z bramy i z białymi, marmurowymi schodami oraz z windą elektryczną. Pierwotnie planowano też windy towarowe w klatkach kuchennych. Zrezygnowano z nich jednak, gdyż w 1906 rozwiązanie to uznano za zbyt drogie. W całym budynku wszystkie pokoje reprezentacyjne umieszczono od strony ulic, zaś kuchnie, łazienki, służbówki, klatki schodowe – od strony małego podwórka–studni. Podczas powstania warszawskiego kamienica została zniszczona. Po zakończeniu II wojny światowej jej ruiny zostały zabezpieczone, a następnie odbudowane (z wyjątkiem narożnej wieży) przez właścicieli. Otwarto także dawną księgarnię firmową. Mimo to kamienica pod koniec lat 50-tych decyzją BOS została wyburzona a na jej miejscu zbudowano blok mieszkalny, na parterze którego ulokowano księgarnię "Nike".
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Za 
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|