Wizerunek Piastówny na obrazie olejnym. Źródło -

Wizerunki małżonków na medalu-rycinie. Zbiory - sammlung.wienmuseum.

Złoty medal ślubny, podobno w zbiorach Muzeum Narodowym w Warszawie.

Mapka zasadzki i kierunku ataku kawalerii. Z książki - . Skan Google.

Pomnik zwycięstwa. Foto z artykułu - .

Wzgórze wiatraczne koło Budziwojowa. Ilustracja artykułu - .

Zdjęcie gazetowe.

Miejsce pamięci o wojnie światowej w Rzeszotarach koło Legnicy.
Tekst pastor Müller z Rzeszotar

Przez wsie Górne-, Centralne-, Dolne-, Rzeszotary, Briese - przysiółek między Rzeszotarami i Hummel/Dobrzejów przebiega szosa. W połowie tej drogi, naprzeciwko kościoła, na tle ogrodu parafialnego znajduje się pomnik wojny światowej dedykowany przez te parafie swoim 64 poległym żołnierzom a poświęcony 27 listopada 1921 roku. Twórcą projektu jest pan Dehlmann, radca budowlany z Legnicy. Pomnik został zbudowany przez firmę Zeidler und Wimmel z Bolesławca za cenę 12834,60 marek z biało-szarego piaskowca z Rakowic. Do obelisku o wysokości 4 m przymocowane są dwa boczne obiekty z nazwiskami poległych; od tych budowli z przodu rozciągają się dwa murki, które ograniczone są kamiennym murem ogrodu parafialnego. W ten sposób osiągnięto tę zaletę, że wszystkie nazwiska można odczytać od frontu; chodzenie wokół pomnika jest zresztą niemożliwe. Jest on przystrojony krzyżem żelaznym - znakiem walecznych, udekorowany orłem śląskim - znakiem miłości do ojczyzny, ozdobiony mieczem i wieńcem na znak, że ci, którzy polegli na krwawym polu bitwy, zasługują na wiecznie zielony laur, i zaopatrzony w wymowny napis dla obecnych i przyszłych pokoleń: Nie zapominajcie o drogich poległych!

Tekst z pisma "Niederschlesien Zeitschrift für Heimatschutz u. Heimatkultur"

Pomnik poległych w I w.ś.

Pierwotny tekst inskrypcji z kolumny zamieszczony w kronice Frederico Lukae.
Przy okazji, przekład ciekawego tekstu ze str. 1225:
Z księstwa legnickiego.
W 1642 roku, gdy Szwedzi zajęli miasto Bolesławiec i bawili się w panów w granicach Górnych Łużyc, książę Frantz Álbrecht ( ) wysłał do komendanta Legnicy 3 pułki piechoty i 2 konne, aby ten oblegał Bolesławiec i zmusił Szwedów do odwrotu; Jednak niedługo później, gdy arcyksiążę Leopold Wilhelm ( ) musiał znieść oblężenie (Wielkiego) Głogowa i zajął kwatery w tej okolicy, Szwedzi zaskoczyli kwaterujące wojska, przejmując 50 wozów bagażowych, 2 ciężkie sztuki i całkowicie masakrując ich tylną straż.
W 1647 r. generał Montecuculi ( ) rzucił do Legnicy regimenty Harrantów i Wirbów, które wykorzystały dużą swobodę i przeprowadziły srogie rzezie w wioskach położonych najbliżej miasta. Wcześniej wspomniano (str.1218), że we wsi Ulesie, pół mili od Legnicy, odbyła się potyczka legniczan z księciem Johannesem ( ). Miejscowość ta jest jedną z największych w księstwie. W 1664 r., kiedy jedyna córka księcia Jerzego z Brzegu, Dorota Elżbieta, wyszła za mąż za księcia Heinricha z Dilenburga - Nassau i opuściła Śląsk, ojciec towarzyszył jej do Ulesia i przekazał jej ostatni pożegnalny pocałunek. Następnie kazał postawić bardzo piękną piramidę na głównej drodze w miejscu, gdzie to się stało, i kazał wypisać na kamieniu następujący napis literami pozłacanymi, a piramidę otoczyć kopczykiem ziemnym: